มหากัสสปเถราปทานที่ 5 (3)

ว่าด้วยผลแห่งการสร้างพุทธเจดีย์

[5] ในกาลเมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้า พระนามว่า ปทุมุตตระ
เชษฐบุรุษของโลก ผู้คงที่ ผู้เป็นนาถะของโลก นิพพานแล้ว
ชนทั้งหลายทำการบูชาพระศาสดา.
หมู่ชนมีจิตร่าเริงเบิกบานบันเทิง เมื่อเขาเหล่านั้นเกิด
ความสังเวช ปีติย่อมเกิดแก่เรา.
เราประชุมญาติและมิตรแล้ว ได้กล่าวคำนี้ว่า พระมหา-
วีรเจ้าปรินิพพานแล้ว เชิญพวกเรามาทำการบูชากันเถิด.
พวกเขารับคำว่าสาธุแล้ว ทำความร่าเริงให้เกิดแก่เรา
อย่างยิ่งว่า พวกเราจักทำการก่อสร้างบุญในพระพุทธเจ้า
ผู้เป็นนาถะของโลก.
ได้ให้สร้างเจดีย์อันมีค่าทำอย่างเรียบร้อย สูง 100 ศอก
กว้าง 150 ศอก พุ่งขึ้นในท้องฟ้า ดุจวิมาน.
ครั้นสร้างเจดีย์อันมีค่างดงามด้วยระเบียบอันดี ไว้ในที่
นั้นแล้ว ได้ยังจิตของตนให้เลื่อมใสบูชาเจดีย์อันอุดม.
เจดีย์นั้นย่อมรุ่งเรือง ดังกองไฟโพลงอยู่ในอากาศ ดัง
เช่นพญารังดอกบานสะพรั่ง ย่อมสว่างไปทั่วทั้ง 4 ทิศ เหมือน
สายฟ้าในอากาศ.
เรายังจิตให้เลื่อมใสในห้องพระบรมธาตุนั้น ก่อสร้างกุศล
เป็นอันมาก ระลึกถึงกรรมเก่าแล้วได้เข้าถึงไตรทศ.

เราอยู่บนยานทิพย์อันเทียมด้วยม้าสินธพพันตัว วิมาน
ของเราสูงตระหง่าน สูงสุด 7 ชั้น.
กูฏาคาร (ปราสาท) พันหนึ่ง สำเร็จด้วยทองคำล้วน ย่อม
รุ่งเรือง ยังทิศทั้งปวงให้สว่างไสวด้วยเดชของตน.
ในกาลนั้น ศาลาหน้ามุขแม้เหล่าอื่นอันสำเร็จด้วยแก้วมณี
มีอยู่ แม้ศาลาหน้ามุขเหล่านั้น โชตช่วงด้วยรัศมีทั่ว 4 ทิศ
โดยรอบ.
กูฏาคารอันบังเกิดขึ้นด้วยบุญกรรม อันบุญกรรมนิรมิตไว้
เรียบร้อย สำเร็จด้วยแก้วมณี โชติช่วงทั่วทิศน้อยทิศใหญ่
โดยรอบ.
โอภาสแห่งกูฏาคารอันโชติช่วงอยู่เหล่านั้น เป็นสิ่ง
ไพบูลย์ เราครอบงำเทวดาทั้งปวงได้ นี้เป็นผลแห่งบุญกรรม.
เราได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดินามว่า อุพพิทธะ ครอบครอง
แผ่นดินมีสมุทรสาครทั้งสี่เป็นขอบเขต ในหกหมื่นกัป.
ในภัทรกัปนี้ เราได้เป็นเหมือนอย่างนั้น 30 ครั้ง คือ
เป็นพระเจ้าจักรพรรดิผู้มีกำลังมาก ยินดีในกรรมของตน.
สมบูรณ์ด้วยรัตนะ 7 ประการ เป็นใหญ่ในทวีปทั้ง 4
ในครั้งนั้น ปราสาทของเราสว่างไสวดังสายฟ้า ด้านยาว 24
โยชน์ ด้านกว้าง 12 โยชน์.
นครชื่อรัมมกะ มีกำแพงและค่ายมั่นคง ด้านยาว 500
โยชน์ ด้านกว้าง 250 โยชน์ คับคั่งด้วยหมู่ชน เหมือน
เทพนครของชาวไตรทศ.

เข็ม 25 เล่ม เขาใส่ไว้ในกล่องเข็ม ย่อมกระทบกัน
และกัน เบียดเสียดกันเป็นนิจ ฉันใด แม้นครของเรา ก็
ฉันนั้น เกลื่อนด้วยช้างม้าและรถ คับคั่งด้วยหมู่มนุษย์ น่า
รื่นรมย์ เป็นนครอันอุดม.
เรากินและดื่มอยู่ในนครนั้น แล้วไปเกิดเป็นเทวดาอีก
กุศลสมบัติได้มีแก่เราในภพสุดท้าย.
เราสมภพในสกุลพราหมณ์ สั่งสมรัตนะไว้มาก สละ
ทรัพย์ 80 โกฏิแล้วออกบวช. คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิ-
สัมภิทา 4 วิโมกข์ 8 และอภิญญา 6 เราทำให้แจ้งแล้ว
คำสอนของพระพุทธเจ้า เราได้ทำเสร็จแล้ว ฉะนี้แล.
ทราบว่า ท่านพระมหากัสสปเถระได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วย
ประการฉะนี้แล.
จบมหากัสสปเถราปทาน

3. พรรณนามหากัสสปเถราปทาน

คำว่า ปทุมุตฺตรสฺส ภควโต เป็นต้น เป็นอปทานของท่านพระ-
มหากัสสปเถระ.
แม้พระมหากัสสปเถระนี้ ก็ได้ทำบุญญาธิการไว้ในพระพุทธเจ้าองค์
ก่อน ๆ สั่งสมบุญสมภารอันเป็นอุปนิสัยแห่งวิวัฏฏะไว้ในภพนั้น ๆ ใน
กาลแห่งพระผู้มีพระภาคเจ้าพระนามว่าปทุมุตตระ ได้เป็นกุฎุมพีมีทรัพย์
สมบัติ 80 โกฏิ มีนามว่า เวเทหะ อยู่ในนครหังสวดี.